15. کوشش براي يافتن دوستان جديد

به راستي سفر پربرکت حج، فرصت بسيار مغتنمي است که انسان دوستان جديدي به دست آورد؛ دوستاني که از اخلاق و دين و کرامت و دانش و قدرت آنان براي رشد و کمال و خير دنيا و آخرت خود استفاده کند؛ دوستاني که در حوادث و پيش‌آمدها او را ياري دهند و هريک الگو و سرمشقي نيکو براي زندگي او شوند.

دوست‌يابي، آن هم چنان دوستان مفيدي، در تعاليم آسماني اسلام سفارش شده است و آيات و روايات چندي در اين زمينه به تشويق پرداخته‌اند و يکي از عذاب‌هاي سخت قيامت را براي اهل معصيت، نداشتن دوست و نبود رفيق و همدم برشمرده‌اند:

(وَما أَضَلَّنا إِلاَّ الْمُجْرِمُونَ ^ فَما لَنا مِنْ شافِعِينَ ^ وَلا صَدِيقٍ حَمِيمٍ)؛ [1]

«در دنيا که بوديم جز مجرمان حرفه‌اي، ما را به ضلالت و گمراهي [و دور شدن از خدا و صراط مستقيم] نکشاندند، [در اين روز هولناک] براي ما

[1] شعراء/ 99ـ101.