تکاپو ، انسان است و خداوند مهربانش ، که رويارويش قرار گرفته است . همين نکته را اگر انسان در اين سفر ملکوتي بفهمد ، به جايي مي رسد که چشمي نديده و گوشي نشنيده است .

سالک در آن حريم مقدّس به درک اين مسأله مي رسد که هيچ چيز در اين عالم و در اين عرصه گاه هستي استقلال ندارد ، و قابل اعتماد نيست و به اين حقيقت واقف مي گردد که خلأ روح جز با عشق و محبت و اطاعت از جانب او پر نمي شود و به اين واقعيت آگاه مي گردد که هرچه هست اوست و ما سواي حضرت محبوب ، سايه اي بيش نيست و تنها نقطه پرواز و مايه ارزش براي انسان اتصال به جناب اوست .

درهر صورت مطاف رصدگاه است ؛ رصدگاهي براي نظاره به بي نهايت ، جهت ايجاد ارتباط بين بي نهايت کوچک ( انسان ) با بي نهايت بزرگ ( الله ) .

بدون ترديد تمام مردم ، غير از انبيا و امامان معصوم ، دچار يک سلسله گرفتاريهاي باطني و ظاهري هستند ، که آن گرفتاريها محصول هواها و هوسها و دچار شدن به