جلوى من رد بشويد تا من از سهم غنيمت به شما بدهم. اولى آمد و حضرت يك مشت پول را در دامنش ريخت. دومى آمد و حضرت باز يك مشت پول ريخت. سومى هم آمد، حضرت باز چنين كرد. هر كس پولش را مى‌گرفت، مى‌رفت آن طرف‌تر مى‌نشست و پولش را مى‌شمرد. پول‌ها ششصد درهم بود؛ نه كم، نه زياد. تا آخر، حضرت پول‌ها را همين‌طور تقسيم كرد تا اين كه تنها يك مقدار از پول‌ها روى خاك‌ها ماند. حضرت (ع) فرمود: من هم مثل شما در اين جنگ شركت داشتم، اين هم سهم من. سهم خود حضرت، همان ششصد درهم بود. على ميزان است. مگر در زيارتش نمى‌خوانيد: «السَّلَامُ عَليْكَ يَا مِيزَانَ الْاعْمَالِ!.»[1] على (ع). ترازوى همه چيز است؛ همه چيز. على (ع) با حكومت‌هاى زمان خودش نساخت، پس چگونه ممكن است يك شيعه با آمريكا بسازد؟ حتى اين سازش در باطنش هم باشد، او ديگر شيعه نيست؛ او علوى نيست. او ابليس است. اگر بى‌خبر باشد كه با شنيدن روشنگرى‌هاى خدا بيدار مى‌شود. اگر دشمن و

[1] 1. مستدرك سفينه‌البحار، ج 10، ص 294.