خواب روزه دار عبادت ، و سكوتش تسبيح ، و عملش مورد قبول ، و دعايش مستجاب است .

راستى ، شگفت آور است كه خواب انسان كه در آن حالت هيچ تكليفى بر عهده ى او نيست عبادت به حساب آيد ، و سكوتش به عنوان تسبيح خدا در پرونده اش ثبت گردد ، و عمل اندك و ناقابلش كه بخشى از آن گرسنه ماندن از فجر تا مغرب است مورد قبول قرار گيرد ، و دعايش به اجابت برسد !!

آرى ، ضيافت خدا جز اين ، معنايى ندارد ، ضيافتى كه مهمانش روزه دار و مهماندارش خداى كريم است بايد غذاى سفره اش تجلى رحمت و لطف و كرامت و مغفرت باشد .

اى كرمت در دو جهان يار من ^^^ لطف تو اى دوست نگهدار من

اى تو مرا چشمه ى ماء معين ^^^ عشق تو با آب و گلم شد عجين

اى تو انيس دل دلدادگان ^^^ نور وجود همه آزادگان

از گنه اى يار نجاتم بده ^^^ لطف كن و برگ براتم بده

كن نظرى بر من زار و فقير ^^^ بنده ى عصيان گر و خوار و حقير

زنگ كدورت ز دلم پاك كن ^^^ آه مرا تا برِ افلاك كن

خلوت شب بخش مرا اى حبيب ^^^ درد مرا ده تو شفا اى طبيب[1]

^ ^ ^

[1] مناجات عارفان ، حسين انصاريان .