و برابر نيست ، حسنه ى اخلاقى راهى به سوى قرب و رضاى خداست ، و زشتى اخلاقى راهى به سوى سخط و خشم حق و آتش دوزخ است ، حسنه ى اخلاقى مايه ى ارزش انسان و امنيت و آرامش و دل خوشى فرد و خانواده و جامعه ، و زشتى اخلاقى مايه ى پستى و ناامنى و اضطراب فرد و خانواده و جامعه است .

در بخش دوم آيه ، فرمان حكيمانه مى دهد ، زشتى اخلاقى ديگران را به خود با روش اخلاقى بهتر و حالتى كه نيكوتر است دفع كن كه ناگهان ميان تو و كسى دشمنى است گويا يارى و دوستى نزديك و خودمانى است .

در بخش سوم آيه ، مى گويد اين حسنه ى اخلاقى بهتر و برتر را كه مقابله ى بدى با روشنى كه روش بهتر است نمى پذيرند مگر كسانى كه وجودشان را از انتقام گرفتن منع مى كنند ، و بر مرز حقايق اخلاقى ثبات و پايدارى مى نمايند .

در بخش پايانى آيه ، مى فرمايد اين روش را نمى پذيرند مگر آنان كه از خير و كمال و كرامت و بزرگوارى نصيب عظيم دارند .

پاداش صبر و بردبارى

آرى ، صبر نمودن و پايدارى نشان دادن و ثبات قدم داشتن در امر معنوى ، و در برابر تلخى ها و برخوردهاى نامناسب ديگران براى استوار شدن حقايق اخلاقى در عمق نفس عبادتى بسيار مهم و داراى پاداشى باارزش است .

امام باقر (عليه السلام) از پدرانش از رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم) روايت مى كند :

إذا كانَ يَومَ القيامَة جَمَعَ الله عزّ وجلّ الخلائِقَ فِى صَعيد وَاحد ، ونادى مُناد مِن عند اللهِ يَسمَعُ آخرُهم كما يَسمَعُ أوّلُهم يقولُ : أين أهلُ الصبرِ ؟ قَالَ : فيقومُ عُنُقٌ مِن النّاسِ مُستَقبِلُهم زُمرةٌ مِن المَلائِكةِ فيقولونَ لَهُم : ما كانَ صبرُكُم هَذا الَّذى صَبَرتُم؟ فيقولون : صَبَرنا أنفُسنا على طاعةِ الله وصَبَرناها عَن مَعصِيةِ الله . قال: فَيُنادى مُناد مِن عِندَ الله : صَدَقَ عِبادِى خَلَوْا سبيلَهُم لِيدخُلوا الجنّةَ بِغَيرِ