اين شتران را براى لهو و لعب، براى حمل مشروب، براى گردش و شكار كرايه ندادم؛ بلكه مأمورِ هارون آمد و گفت: تو شتران زيادى دارى، پس آن‌ها را به من و به كسانم كرايه بده؛ چون ما مى‌خواهيم به حج برويم. من پيشنهادش را قبول كردم و خودم هم با آن‌ها نرفتم كه نكند هارون به من حُكم مسئوليت امرى را بدهد تا حكم اين ظالم را درباره آن اجرا كنم؛ چون مجريان حكم ستمگران، با خود ستمگران، در دوزخ يك جا هستند. قرآن نمى‌گويد اين فرد چون اعلى‌حضرت بوده، بايد به طبقه هفتم برود، و چون اين فرد كارمند جزء بوده، بايد به طبقه اول برود، بلكه مى‌گويد: «أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذَابِ»[1]: تمام كارمندان دولت فرعون را هم با خود فرعون در شديدترين عذاب قرار دهيد. اين بهانه را كه من پاسبان بودم، من پستچى بودم، من در دادگاه نويسنده بودم و در دستم كار مهمى نبود، خدا قبول‌

[1] 1. مؤمن: 46.