امامان، مُشْرِقِ آخرتند و جدا كردنشان از زندگى، مُظْلِم زندگى هر انسان جداشونده‌اى است.

بهار فصل خيلى زيبايى است، هواى خيلى زيبايى دارد، نسيمش حيات‌بخش است، بهار براى تمامى اهل دنيا زيباترين و با نشاطترين و صفابخش‌ترين زمان است. هيچ بهارى در عالم، بهار وجود على (ع) نيست، و به دليل قرآن، با شهادت زهرا (س) اين بهار خزان شد. تمام گل‌هاى اين بهار پرپر شد، تمام گل‌ها؛ چون گفتيم زهرا (س) انسان كاملى است و به دليل آيات و روايات، تعريف منطقى براى او آورديم؛ جامع همه كمالات و فاقد همه عيب‌ها. پس مى‌شود گفت، امروز همه گل‌هاى حيات على (ع) ريخت؛ تمام شاخه‌هاى سبز آن، خشك شد. به اين خاطر، او به كنار بدنش برگشت‌