قرآن براي رشد انديشه و ايجاد تفکّر صحيح و تجلي دادن ايمان به خداوند و روز قيامت در قلب و تعليم دادن راه عمل صالح و آراستن انسان به اخلاق حسنه نازل گشت.

قرآن براي ساختن دنيايي آباد و آخرتي با بنياد و ايجاد حيات طيبه و عيش راضيه و فضايي پاک در زندگي بشر بر سينه رسول مطهّر تجلي کرد.

آنچه مربوط به گذشته عالم و آينده جهان و نيز داروهاي شفابخش بيماريهاي معنوي و قواعد نظم دهنده به حيات انساني است، در قرآن مجيد يافت مي شود.

کتاب خدا وعظ و موعظه الهي به انسان و شفابخش سينه هاي دردمند و هدايتگر بشر و رساننده بني آدم به رحمت واسعه الهي است.

پيوند با قرآن، پيوند با حق، پيوند با انبيا، پيوند با اوليا، پيوند با ولايت و پيوند با قيامت است.

قرائت قرآن قلب را جلا مي بخشد، سينه را صفا مي دهد، بار تحميلات شيطاني را سبک مي نمايد، راه را به انسان نشان مي دهد. نفس را به عرصه گاه سلامت مي برد. مشکلات را آسان مي کند. خانه را مورد توجه ملکوت و پرده نشينان حرم قدس مي نمايد و از انسان موجودي مستقيم، سالم، مؤمن، همراه با رأفت و رحمت مي سازد.

قرآن ذکر است و هر کس از اين ذکر روي برتابد، شيطان قرين و همنشين او گردد و چون اين روي گرداني ادامه يابد، چيرگي شيطان بر غافل از ذکر، حتمي شود و در نهايت رخ برتافته از کتاب الهي جزء حزب شيطان گردد!