فاطمه‌اى كه رضايت او رضايت پيامبر صلى الله عليه و آله و رضايت پيامبر رضايت خداست و غضب او غضب پيامبر و غضب پيامبر غضب خداست‌ [1].

فاطمه‌اى كه ائمّه بزرگوار ما يعنى كامل‌ترين انسان‌هاى تاريخ بشريت به مادرى او افتخار مى‌ورزيدند [2].

فاطمه‌اى كه با عمر بسيار كوتاهش‌ [3]، تشيّع را براى هميشه بيمه كرد، فاطمه‌اى كه با خطبه غرّايش‌ [4] دوست و دشمن را حيرت زده نمود.

فاطمه‌اى كه با گريه‌هاى مداومش‌ [5] در داخل و خارج شهر مدينه، عظمت مصيبت از دست‌دادن پدر و مظلوميّت شوهرش را به گوش همگان رسانيد و هنوز، گويا صداى او در فضاى مدينه طنين‌انداز است.

ما شيعيان افتخار مى‌كنيم كه معارف حقيقى و بى‌شائبه دين را از مكتب فرزندان معصوم او فرا گرفته‌ايم.

معارفى‌كه با عقل سليم‌

[1]. مائة منقبة: 126 منقبة 61، مقتل الحسين عليه السلام خوارزمى 1: 60، فرائد السمطين 2: 607 ح 391، بحار الأنوار 27: 116 ح 94، احقاق الحق 10: 166، عوالم العلوم فاطمة الزهراء عليها السلام 1: 171- 172 ح 1.

[2]. منابع آن در ص 24 پاورقى 4 بيان شد.

[3]. منابع آن در ص 11 پاورقى 1 بيان شد.

[4]. منابع آن در ص 19 پاورقى 2 بيان شد.

[5]. منابع آن در ص 20 پاورقى 1 بيان شد.