درس پنجاه و ششم‌ [1] مسئوليت اداره جامعه‌

مسئولان كشور، كه به مقتضاى مسئوليتشان بيش از ما از مسائل دنياى روز اطلاع دارند، صريحاً مى‌گويند: هم اكنون ما در برهه خاصى از زمان قرارگرفته‌ايم كه دنيا توجه و گرايش خاصى به اسلام پيدا كرده و در هر گوشه‌اى از جهان، فرياد اسلام‌خواهى بلند است و جهان در آينده از هر گوشه دست نياز به سوى روحانيت دراز مى‌كند و فضلا بايد پاسخگو باشند.

گرايش به اسلام با اين كيفيت، در طول تاريخ سابقه نداشته است؛ البته در زمانهاى گذشته نيز امكانات و وسايل به اين صورت مهيا نبوده است. ما نبايد تصور نكنيم كه روحانىِ زمان شيخ انصارى و صاحب جواهر رحمهما الله تعالى هستيم، حتى فكر نكنيم روحانىِ زمان طاغوت هستيم.

بلكه ما در چنين عصرى، روحانى هستيم. واقعيت اقتضا مى‌كند كه خودمان را براى آينده بسازيم، نه تنها ايران بلكه دنيايى كه به اسلام روى كرده است به ما نياز دارد.

انقلابى كه به دست امام بزرگوار در اين كشور به وجود آمد براى اين نبود كه اسلام تنها در محدوده اين كشور متجلى شود، بلكه اين جا مبدأ بود براى اين كه-

[1]. اين درس در جلسه «دوازدهم» و «دويست و پنجاه و پنجم» خارج اصول معظم له ايراد گرديده است.