مرگِ
ناگهانى [2] به عناوين مختلف- به ويژه در عصر
حاضر- گريبان افراد زيادى را- خصوصاً در سنين جوانى- مىگيرد به طورى كه در
فاصلهاى بسياركوتاه، مىبينيد بزرگانى را از دست مىدهيم كه فقدان هركدام از آنان
به سهم خود واقعاً مايه تأسف و تأثر است
[3]؛ زيرا شرايط به گونهاى است كه معمولًا فردى مانند ايشان يا بهتر
از آنان
[1]. اين درس در جلسه ششصد و بيست و هفتم درس
خارج اصول معظم له ايراد گرديده است.
[2]. قَالَ رَسُولُ اللَّه (ص): إِذَا ظَهَرَ
الزِّنَاءُ كَثُرَ مَوْتُ الْفَجْأَهِ. (أمالى الصدوق، المجلس الحادى و الخمسون، ص
308) چون زنا پديدار شود مرگ ناگهانى فراوان گردد.
قَالَ
رَسُولُ اللَّه (ص): يَا عَلِى مَوْتُ الْفَجْأَهِ رَاحَهُ الْمُؤْمِنِ وَحَسْرَهُ
الْكَافِر. (بحار الأنوار، ج 74، باب 3، ص 44) اى على! مرگ ناگهانى آسايش مؤمن و
پشيمانى كافر است.
مرگ
ناگهانى در حقّ مؤمن، تخفيف گناه است و در حق كافر تأسف و اندوه مىباشد و اگر
مؤمن خيرى نزد خداوند داشته باشد، غسل دهنده و حملكنندهاش را مىشناسد. به
حملكنندگانش مىگويد: كه در مورد او عجله كنند ولى اگر غير از اين باشد، مىگويد:
تأخير كنند.
قَالَ
النَّبِىُّ (ص): مِنْ أَشْرَاطِ السَّاعَهِ أَنْ يَفْشُوَ الْفَالِجُ وَ مَوْتُ
الْفَجْأَه. (الكافى، ج 3، باب النوادر، ص 250)
[3]. به طور مثال، در فاصله چندسال حضرات آيات:
امام، خوئى، مرعشى، گلپايگانى و اراكى و ... يا در اين مدت اخير حضرات آيات
تبريزى، فاضل لنكرانى، سيد حسن قمى، بهجت، منتظرى، على صافى و ... به ديار باقى
شتافتند. حشرهم الله تعالى مع الابرار و الصالحين.
اسم الکتاب : اخلاق فاضل المؤلف : فاضل لنكرانى، محمد الجزء : 1 صفحة : 318