مناسب
است كه روزهاى چهارشنبه همه اساتيد بزرگوار، يك آيه، روايت يا مطلبى اخلاقى را
بيان كنند و اين به صورت يك سنت جاريه، در درسها مطرح شود- ان شاء الله تعالى-.
البته،
آقايان طلاب هم از بعضى اساتيد بزرگوار كه شايد توجهى ندارند تقاضا كنند كه در
هفته- هر چند و لو يك ربع ساعت- دربار مسائل اخلاقى صحبت بفرمايند. و اين از
سفارشهاى امام بزرگوار 1 است. هرگاه ما در رابطه با امور حوزه خدمت ايشان شرفياب
مىشديم و گزارشاتى را عرض مىكرديم، از ايشان مىخواستيم كه رهنمودى داشته باشند.
شايد اگر هم اوقات اين چنين نبود، غالباً ايشان در رابطه با مسائل اخلاق در حوزه،
خيلى تأكيد داشتند حتى با اين كه در رابطه با هيچ درسى، استاد تعيين نمىكردند
گاهى به بعضى از اساتيد هم اشاره مىفرمودند كه خوب است فلان شخص در حوزه، درس
اخلاق داشته باشد. اين تأكيدها از اهتمام ايشان به اين امر خبر مىدهد.
يكبار
كه خدمت رهبر بزرگوارمان حضرت آيت الله خامنه اى زيد عزه رسيده بوديم، ايشان مطلبى
را گفتند كه من آن را نشنيده بودم. مىفرمودند: ما در مشهد در
[1]. اين درس در جلسه صد و شصت و هفتم ايراد
گرديده است.
اسم الکتاب : اخلاق فاضل المؤلف : فاضل لنكرانى، محمد الجزء : 1 صفحة : 265