جهت اين تعبير از تمامى تعبيرات گذشته مهم‌تر و بدتر است.

رسول خدا (ص) در پايان مى‌فرمايد: اگر كسى علم را به منظور عمل و اجرا كردن احكام الهى در خود و ديگران ياد بگيرد چنين كسى در حالى كه عارف به خداوند و حق علم است مى‌ميرد؛ چرا كه علم را در جايگاه خودش شناخته است.

اين به آن معنا است كه علم موضوعيت ندارد، بلكه راهى براى عمل و اجراى احكام الهى است. اگر كسى با چنين انگيزه اى درپى تحصيل علم باشد، در حالى از دنيا مى‌رود كه خداوند متعال را شناخته و به جايگاه علم آگاه است، آگاه به آن هدفى است كه علم براى آن هدف وضع شده و براى رسيدن به آن هدف مقرَر شده است.

والسلام عليكم ورحمه الله و بركاته‌