ازدواج‌

نگاه كردن‌

يكى از نعمت‌هاى الهى، قدرت بينايى است. انسان بايد از اين نعمت بزرگ در راه كمال و ترقّى خود و همنوعانش استفاده كند و آن را از نگاه به نامحرمان بازدارد، گرچه نگاه به طبيعت و زيبايى‌هاى آن، اگر تجاوز به حقوق ديگران نباشد اشكال ندارد، ولى حفظِ ديده از نگاه به ديگران و حفظ خود از نگاه نامحرمان، احكام خاصى دارد كه در اين بخش به برخى از آنها مى‌پردازيم:

مَحرم و نامحرم‌

مسأله 459: مَحرم كسى است كه در نگاه به او، محدوديتى كه نسبت به ساير افراد هست، نمى‌باشد و ازدواج با او نيز حرام است.

مسأله 460: اين افراد بر پسرها و مردان محرمند: * مادر و مادربزرگ.