(اين عمل را غشّ در معامله مى‌گويند).

مسأله 416: در معامله بايد خصوصيات جنسى كه مورد خريدوفروش واقع مى‌شود معلوم باشد، ولى گفتن خصوصياتى كه گفتن و نگفتن آنها تأثيرى در ميل و رغبت مردم نسبت به آن كالا ندارد، لازم نيست.

مسأله 417: خريدوفروش دو كالاى همجنس، كه با وزن يا پيمانه مى‌فروشند، به زيادتر «رِبا» و حرام است؛ مثلًا يك تُن گندم بدهد و يك تن و 200 كيلوگرم گندم بگيرد. يا يك مَن برنج بدهد و يك مَن برنج و صد تومان بگيرد.

مسأله 418: مستحب است فروشنده در قيمت بين مشترى‌ها فرق نگذارد و در قيمت جنس سختگيرى نكند و درخواست بهم زدن معامله را بپذيرد.

مسأله 419: قسم خوردن در معامله اگر راست باشد مكروه و اگر دروغ باشد حرام است.

بهم زدن معامله‌

مسأله 420: در برخى موارد فروشنده يا خريدار مى‌توانند معامله را بهم بزنند كه از جمله آنهاست: * خريدار يا فروشنده گول خورده باشد. * در هنگام معامله توافق كرده‌اند كه تا مدت معينى، هر دو يا يكى از آنها بتوانند معامله را بهم بزنند؛ مثلًا هنگام خريدوفروش بگويند: هر كس پشيمان شد تا سه روز ديگر مى‌تواند پس بدهد.