مسأله 327: مستحب است انسان صبر كند كه نماز را به جماعت بخواند.

مسأله 328: نماز جماعت هر چند اوّل وقت خوانده نشود، از نماز فُراداىِ‌ [1] اوّل وقت بهتر است.

مسأله 329: نماز جماعتى كه مختصر خوانده مى‌شود، از نماز فُرادايى كه آن را طول بدهد بهتر است.

مسأله 330: سزاوار نيست انسان بدون عذر، نماز جماعت را ترك كند.

مسأله 331: حاضر نشدن به نماز جماعت از روى بى‌اعتنايى به آن جايز نيست.

شرايط نماز جماعت‌

مسأله 332: هنگام برپايى نماز جماعت، شرايط زير بايد مراعات شود: 1- مأموم از امام جلوتر نايستد، بلكه احتياط واجب آن است كه كمى عقب‌تر بايستد. 2- جايگاه امام جماعت از جايگاه مأمومين بالاتر نباشد. 3- فاصله امام و مأموم و فاصله صف‌ها زياد نباشد و احتياط آن است كه فاصله بيش از يك گام نباشد. 4- بين امام و مأموم و همچنين بين صف‌ها چيزى مانند ديوار يا پرده مانع نباشد، ولى نصب پرده و مانند آن بين صفِ‌

[1]. نمازى كه به تنهايى خوانده شود و به جماعت خوانده نشود «نماز فُرادا» نام دارد.