شك كند؛ يعنى نمى‌داند جزئى را كه بجا آورده، صحيح انجام شده است يا نه، در اين صورت به شك خود اعتناء نمى‌كند؛ يعنى بنا مى‌گذارد بر صحيح بودن آن و نماز را ادامه مى‌دهد و صحيح است.

شكهايى كه نماز را باطل مى‌كند

مسأله 283: اگر در نماز دو ركعتى مثل نماز صبح يا در نماز مغرب شك در شماره ركعت‌ها پيش آيد، نماز باطل است.

مسأله 284: اگر بين يك و بيشتر از يك ركعت شك كند؛ مثلًا يك و دو يا يك و سه، نماز باطل است.

مسأله 285: اگر در نماز نداند چند ركعت خوانده، نماز باطل است.

مسأله 286: هرگاه يكى از شك‌هايى كه نماز را باطل مى‌كند پيش آيد، بايد مقدارى فكر كند و چنانچه چيزى يادش نيامد و شك باقى ماند، نماز را به هم مى‌زند و دوباره شروع مى‌كند.

مسأله 287: شك‌هايى كه نبايد به آنها اعتنا كرد: * شك در نماز مستحبى. * شك در نماز جماعت. * شك پس از سلام نماز. * شك بعد از گذشت وقت نماز.

مسأله 288: چنانچه طرف بيشتر شك، نماز را باطل مى‌كند، بايد بنا را بر كمتر بگذارد؛ مثلًا اگر در نافله صبح شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت‌