غسل مسّ ميّت‌

مسأله 515: اگر كسى بدن انسان مرده‌اى را كه سرد شده و غسلش نداده‌اند مس كند يعنى جايى از بدن خود را به آن برساند بايد غسل مس ميت نمايد، چه در حالت خواب مس كند چه در بيدارى، با اختيار مس كند يا بى‌اختيار، حتى اگر ناخن و استخوان او به ناخن و استخوان ميت برسد بايد غسل كند. ولى اگر حيوان مرده‌اى را مس كند غسل بر او واجب نيست.

مسأله 516: براى مس مرده‌اى كه تمام بدن او سرد نشده، غسل واجب نيست اگر چه جايى را كه سرد شده مسّ نمايد.

مسأله 517: اگر موى خود را به بدن ميت برساند و يا بدن خود را به موى ميّت و يا موى خود را به موى ميّت برساند، غسل واجب نيست مگر اين كه آن قدر موى كوتاه باشد كه مس ميت بر آن صدق بنمايد.

مسأله 518: براى مس بچه مرده، حتى بچه سقطشده‌اى كه چهار ماه او تمام شده غسل ميت واجب است بلكه بهتر است براى مس بچه سقطشده‌اى كه از چهار ماه كمتر دارد غسل كرد. بنابراين اگر بچه جهارماهه‌اى مرده به دنيا بيايد، مادر او بايد غسل مس ميت كند، بلكه اگر از چهار ماه كمتر هم داشته باشد بهتر است مادر او غسل نمايد.

مسأله 519: بچه‌اى كه بعد از مردن مادر به دنيا مى‌آيد، وقتى بالغ شد واجب است غسل مس ميّت كند.

مسأله 520: اگر انسان، ميتى را كه سه غسل او كاملًا تمام شده مس نمايد، غسل بر او واجب نمى‌شود، ولى اگر پيش از آن كه غسل سوم تمام شود جايى از بدن او را مس كند اگر چه غسل سوم آنجا تمام شده باشد بايد غسل مس ميت نمايد.

مسأله 521: اگر ديوانه يا بچّه نابالغى، ميت را مس كند بعد از آن كه آن ديوانه عاقل يا بچّه بالغ شد بايد غسل مس ميت نمايد و اگر بچه نابالغ در حالى كه مميز است در حالى كه مميز است غسل كند غسلش صحيح است.

مسأله 522: اگر از بدن زنده يا مرده‌اى كه غسلش نداده‌اند، قسمتى كه داراى استخوان‌