بايد به دستورى كه براى زن مستحاضه گفته شد انجام دهد.

مسأله 480: زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر در وقت عادت خون نبيند و در غير آن وقت به شماره روزهاى حيضش خون ببيند، اگر بعد از وقت عادت باشد به محض اينكه خون ديد بايد همان را حيض قرار دهد، و اگر پيش از وقت عادت ديده به نحوى كه عرفاً نگويند حيض را جلو انداخته و در آن نشانه‌هاى حيض باشد آن را حيض قرار دهد، و اگر نشانه‌هاى حيض نبود و نمى‌دانست تا سه روز ادامه پيدا مى‌كند تا سه روز تمام كارهائى را كه بر حائض حرام است ترك كند مگر عبادات واجبه را كه بايد طبق احكام استحاضه انجام دهد و اگر سه روز ادامه پيدا كرد محكوم به حيض است.

مسأله 481: زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر در وقت عادت خود خون ببيند ولى شماره روزهاى آن كمتر يا بيشتر از روزهاى عادت او باشد و بعد از پاك شدن دوباره به شماره روزهاى عادتى كه داشته خون ببيند، بنابر احتياط بايد در هر دو خون كارهايى را كه بر حائض حرام است ترك كند مگر عبادات واجبه را كه بايد طبق احكام استحاضه بجا آورد.

مسأله 482: زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد اگر بيشتر از ده روز خون ببيند، خونى كه در روزهاى عادت ديده اگر چه نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد حيض است و خونى كه بعد از روزهاى عادت ديده اگر چه نشانه‌هاى حيض را داشته باشد استحاضه است.

مثلًا زنى كه عادت حيض او از اول تا هفتم ماه است، اگر از اول تا دوازدهم خون ببيند، هفت روز اول آن حيض و پنج روز بعد استحاضه مى‌باشد.

2- صاحب عادت وقتيه‌

مسأله 483: زنهايى كه عادت وقتيه دارند سه دسته‌اند:

اوّل: زنى كه دو ماه پشت سرهم در وقت معين خون حيض ببيند و بعد از چند روز پاك شود ولى شماره روزهاى آن در هر ماه يك اندازه نباشد، مثلًا دو ماه پشت سرهم روز اول ماه خون ببيند ولى ماه اول روز هفتم، و ماه دوم روز ششم از خون پاك شود، اين زن بايد روز اول ماه را روز اوّل عادت حيض خود قرار دهد.