كرده وضو كافى است.

مسأله 427: نماز آيات بر مستحاضه واجب است و بايد براى نماز آيات هم كارهايى را كه براى نماز يوميه گفته شد انجام دهد.

مسأله 428: هرگاه در وقت نماز يوميه نماز آيات بر مستحاضه واجب شود اگر بخواهد هر دو را پشت سر هم بجا آورد، بايد براى نماز آيات هم تمام كارهايى را كه براى نماز يوميه او واجب است انجام دهد و نمى‌تواند هر دو را با يك غسل و وضو بجا آورد.

مسأله 429: اگر زن مستحاضه بخواهد نماز قضا بخواند بايد براى هر نماز كارهايى را كه براى نماز ادا بر او واجب است بجا آورد.

مسأله 430: اگر زن بداند خونى كه از او خارج مى‌شود خون زخم نيست و شرعاً حكم حيض و نفاس را ندارد بايد به دستور استحاضه عمل كند، حتى اگر شك داشته باشد كه خون استحاضه است يا خونهاى ديگر چنانچه نشانه آنها را نداشته باشد بنابر احتياط واجب بايد كارهاى استحاضه را انجام دهد.

حيض‌

حيض خونى است كه غالباً در هر ماه چند روزى از رحم زنها خارج مى‌شود و زن را در موقع ديدن خون حيض، حائض مى‌گويند.

مسأله 431: خون حيض در بيشتر اوقات، غليظ و گرم و رنگ آن سرخ مايل به سياهى يا سرخ تيره است و با فشار و كمى سوزش بيرون مى‌آيد.

مسأله 432: زنهاى سيّده بعد از تمام شدن شصت سال قمرى يائسه مى‌شوند يعنى خون حيض نمى‌بينند و زنهايى كه سيّده نيستند، بعد از تمام شدن پنجاه سال قمرى يائسه مى‌شوند.

مسأله 433: خونى كه دختر پيش از تمام شدن نه سال قمرى و زن بعد از يائسه شدن مى‌بيند حيض نيست.

مسأله 434: زن حامله و زنى كه بچه شير مى‌دهد، ممكن است حيض ببيند.