مسأله 351: اگر شك كند كه به مقدار ختنه‌گاه وارد شده يا نه، غسل بر او واجب نيست.

مسأله 352: اگر نعوذ باللَّه حيوانى را وطى كند يعنى با او نزديكى نمايد و منى از او بيرون آيد غسل تنها كافى است، و اگر منى بيرون نيايد چنانچه پيش از وطى، وضو داشته بازهم غسل تنها كافى است، و اگر وضو نداشته باشد احتياط واجب آن است كه غسل كند و وضو هم بگيرد.

مسأله 353: اگر منى از جاى خود حركت كند و بيرون نيايد، يا انسان شك كند كه منى از او بيرون آمده يا نه، غسل بر او واجب نيست.

مسأله 354: كسى كه نمى‌تواند غسل كند ولى تيمم برايش ممكن است، بعد از داخل شدن وقت نماز بدون جهت با عيال خود نزديكى كند اشكال دارد ولى اگر براى لذت بردن يا خوف بر نفس باشد اشكال ندارد.

مسأله 355: اگر در لباس خود منى ببيند و بداند كه از خود او است و براى آن غسل نكرده، بايد غسل كند و نمازهايى را كه يقين دارد بعد از بيرون آمدن منى خوانده قضا كند، ولى نمازهايى را كه احتمال مى‌دهد بعد از بيرون آمدن منى خوانده لازم نيست قضا نمايد.

چيزهايى كه بر جنب حرام است‌

مسأله 356: پنج چيز بر جنب حرام است:

اوّل: رساندن جايى از بدن به خط قرآن يا به اسم خدا، و اسامى مباركه پيامبران و امامان عليهم السلام، كه بنابر احتياط واجب حكم اسم خدا را دارد.

دوّم: رفتن در مسجد الحرام و مسجد پيغمبر صلى الله عليه و آله، اگر چه از يك در داخل و از در ديگر خارج شود.

سوّم: توقف در مساجد ديگر، ولى اگر از يك در داخل و از در ديگر خارج شود، يا براى برداشتن چيزى برود مانعى ندارد. و احتياط واجب آن است كه در حرم امامان هم توقف نكند، اگر چه اولى آن است كه حكم مسجد الحرام و مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله را در حرم‌