دستورى كه در زخم گفته شد عمل نمايد.

مسأله 339: اگر در جاى وضو زخم و جراحت و شكستگى نيست، ولى به جهت ديگرى آب براى همه دست و صورت ضرر دارد، بايد تيمم كند و بنابر احتياط واجب اگر براى مقدارى از دست و صورت ضرر دارد بايد اطراف آن را بشويد و تيمم هم بنمايد.

مسأله 340: اگر جايى از اعضاى وضو را رگ زده است و نمى‌تواند آن را آب بكشد يا آب براى آن ضرر دارد اگر روى آن بسته است، بايد به دستور جبيره عمل كند، و اگر باز است بعد از شستن اطراف آن بنابر احتياط واجب پارچه‌اى روى آن قرار داده و دست تر بر روى آن بكشد.

مسأله 341: اگر در جاى وضو يا غسل چيزى چسبيده است كه برداشتن آن ممكن نيست، يا به قدرى مشقت دارد كه نمى‌شود تحمل كرد، بايد به دستور جبيره عمل كند.

مسأله 342: غسل جبيره‌اى مثل وضوى جبيره‌اى است، ولى بنابر احتياط واجب بايد آن را ترتيبى به جا آورند نه ارتماسى.

مسأله 343: كسى كه وظيفه او تيمّم است، اگر در بعضى از جاهاى تيمم او زخم يا دمل يا شكستگى باشد بايد به دستور وضوى جبيره‌اى، تيمم جبيره‌اى نمايد.

مسأله 344: كسى كه بايد با وضو يا غسل جبيره‌اى نماز بخواند، چنانچه بداند كه تا آخر وقت عذر او برطرف نمى‌شود، مى‌تواند در اول وقت نماز بخواند، ولى اگر اميد دارد كه تا آخر وقت عذر او برطرف شود احتياط واجب آن است كه صبر كند و اگر عذر او برطرف نشد در آخر وقت نماز را با وضو يا غسل جبيره‌اى به جا آورد.

مسأله 345: كسى كه نمى‌داند بايد تيمم كند يا وضوى جبيره‌اى بگيرد، بنابر احتياط واجب بايد هر دو را به جا آورد.

مسأله 346: نمازهايى را كه انسان با وضوى جبيره‌اى خوانده صحيح است و بعد از آن كه عذرش برطرف شد، براى نمازهاى بعد هم لازم نيست وضو بگيرد، ولى اگر براى آن كه نمى‌دانسته تكليفش جبيره است يا تيمم، هر دو را انجام داده باشد بايد براى نمازهاى بعد وضو بگيرد.