(ط)

طلاق: گسستن پيمان زناشويى.

طلاق بائن: طلاقى است كه پس از آن مرد حق رجوع به همسرش را ندارد.

طلاق خلع: طلاق زنى كه به شوهرش مايل نيست ولى شوهر او را طلاق نمى‌دهد و زن مهر يا مال ديگرش را به او مى‌بخشد تا او را راضى به طلاق كند.

طلاق رجعى: طلاقى است كه مرد در عدّه زن مى‌تواند به او رجوع نمايد.

طلاق مبارات: طلاقى است كه در نتيجه تنفر زن و مرد از يكديگر و دادن مقدارى مال از طرف زن به شوهر واقع مى‌شود.

طواف نساء: آخرين طواف حج و عمره مفرده است كه ترك آن موجب استمرار حرمت همبسترى براى طواف‌كننده با همسرش مى‌شود.

طوق: گردن‌بند؛ آنچه در گردن بياويزند.

طهارت: پاكى؛ حالتى معنوى كه در نتيجه وضو و غسل يا تيمّم حاصل شود.

طهارت ظاهرى: چيزى كه بر اساس نظر شارع مقدّس محكوم به پاكى است هر چند در واقع نجس باشد مثل اين كه شخصى وارد خانه مسلمانى شود مادام كه صاحب خانه نجاست چيزى را مطرح ننمايد تمام اشياء آن خانه محكوم به پاكى است.

(ظ)

ظاهر اين است: فتوا اين است، مگر اينكه در كلام قرينه‌اى براى مقصود ديگر باشد.

ظهر شرعى: وقت اذان ظهر كه سايه شاخص محو مى‌شود يا به كمترين حد آن مى‌رسد و ساعت آن نسبت به فصول مختلف و افق‌هاى گوناگون فرق مى‌كند.

(ع)

عاجز: ناتوان؛ درمانده.

عادت ماهيانه: قاعدگى؛ حيض.

عادت وقتيّه و عدديّه: زنهايى كه عادت ماهيانه آنها داراى وقت مشخّص و زمان معيّن‌