كنند مس آن اشكال ندارد.

مسأله 323: جلوگيرى بچه و ديوانه از مس خط قرآن واجب نيست، ولى اگر مس نمودن آنان بى‌احترامى به قرآن باشد، بايد جلوگيرى كنند.

مسأله 324: كسى كه وضو ندارد، خوب است اسم خداوند متعال را به هر زبانى كه نوشته شده باشد مس ننمايد.

مسأله 325: اگر پيش از وقت نماز به قصد اين كه با طهارت باشد وضو بگيرد يا غسل كند صحيح است و نيز اگر به قصد قربت وضو بگيرد كافيست.

مسأله 326: مستحب است انسان براى نماز ميت و زيارت اهل قبور و رفتن به مسجد و حرم امامان عليهم السلام وضو بگيرد، و همچنين براى همراه داشتن قرآن و خواندن و نوشتن آن و نيز براى مس حاشيه قرآن و براى خوابيدن، وضو گرفتن مستحب است. و نيز مستحب است كسى كه وضو دارد دوباره وضو بگيرد، و اگر براى يكى از اين كارها وضو بگيرد هر كارى را كه بايد با وضو انجام داد مى‌تواند به جا آورد مثلًا مى‌تواند با آن وضو نماز بخواند.

چيزهايى كه وضو را باطل مى‌كند

مسأله 327: هفت چيز وضو را باطل مى‌كند:

اوّل: بول.

دوّم: غائط.

سوّم: باد معده و روده كه از مخرج غائط خارج شود.

چهارم: خوابى كه به واسطه آن چشم نبيند و گوش نشنود، ولى اگر چشم نبيند و گوش بشنود وضو باطل نمى‌شود.

پنجم: چيزهايى كه عقل را از بين مى‌برد، مانند ديوانگى و مَستى و بيهوشى.

ششم: استحاضه زنان، كه بعداً گفته مى‌شود.

هفتم: كارى كه براى آن بايد غسل كرد مانند جنابت و ثبوت اين حكم در مثل مس ميت مبنى بر احتياط است.