باشد وصيت او صحيح و نافذ است.

مسأله 2201: اگر انسان وصيت كند كه چيزى مال كسى باشد و او قبول كند مالك مى‌شود بلكه اظهر آن است كه عدم رد وصيت كافى است و نياز به قبول او نيست.

مسأله 2202: وقتى انسان نشانه‌هاى مرگ را در خود ديد بايد فوراً امانت‌هاى مردم را به صاحبانش برگرداند و اگر به مردم بدهكار است و موقع دادن آن بدهى رسيده بايد بدهد و اگر خودش نمى‌تواند بدهد يا موقع دادن بدهى او نرسيده بايد وصيت كند و بر وصيت شاهد بگيرد ولى اگر بدهى او معلوم باشد و اطمينان دارد كه ورثه مى‌پردازند وصيت كردن لازم نيست.

مسأله 2203: كسى كه نشانه‌هاى مرگ را در خود مى‌بيند اگر خمس و زكات و مظالم بدهكار است بايد فوراً بدهد و اگر نمى‌تواند؛ چنانچه از خودش مال دارد يا احتمال مى‌دهد كسى آنها را ادا نمايد؛ و يا از هر راه ديگر كه فراغ ذمه براى او حاصل شود بايد وصيت كند، و همچنين است اگر حج بر او واجب باشد.

مسأله 2204: كسى كه نشانه‌هاى مرگ را در خود مى‌بيند اگر نماز و روزه قضا دارد بايد وصيت كند كه از مال خودش براى آنها اجير بگيرند بلكه اگر مال هم نداشته باشد ولى احتمال بدهد كسى بدون آنكه چيزى بگيرد آنها را انجام مى‌دهد بازهم واجب است وصيت نمايد، و اگر قضاى نماز و روزه او به تفصيلى كه در بحث نماز قضا گفته شده بر پسر بزرگترش واجب باشد به او اطلاع دهد يا وصيت كند كه براى او بجا آورند.

مسأله 2205: كسى كه نشانه‌هاى مرگ را در خود مى‌بيند لازم نيست براى بچه‌هاى صغير خود قيم و سرپرست معين كند ولى در صورتى كه بدون قيم حقوقشان تضييع مى‌شود بايد براى آنان قيم امينى معين نمايد.

مسأله 2206: وصى بايد بالغ و عاقل و مورد اطمينان باشد. و اگر وصيت‌كننده مسلمان باشد چنانچه عمل به وصيت موجب استيلاء بر ورثه‌اى كه در اين فرض طبعاً مسلمان خواهند بود باشد، لازم است مسلمان باشد.

مسأله 2207: اگر كسى چند وصى براى خود معين كند، چنانچه اجازه داده باشد كه هر كدام به تنهايى به وصيت عمل كنند. لازم نيست در انجام وصيت از يكديگر اجازه بگيرند