مسأله 272: وضو با آب غصبى و با آبى كه معلوم نيست صاحب آن راضى است يا نه، حرام و باطل است، ولى اگر سابقاً راضى بوده و انسان نمى‌داند كه از رضايتش برگشته يا نه، وضو صحيح است، و نيز اگر آب وضو از صورت و دستها در جاى غصبى بريزد، وضوى او صحيح است.

مسأله 273: وضو گرفتن از حوض مدرسه‌اى كه انسان نمى‌داند آن حوض را براى همه مردم وقف كرده‌اند يا براى محصلين همان مدرسه، در صورتى كه معمولًا مردم از آب آن وضو بگيرند و وضوء گرفتن مردم كاشف از اجازه عمومى باشد، اشكال ندارد.

مسأله 274: كسى كه نمى‌خواهد در مسجدى نماز بخواند اگر نداند كه حوض آن را براى همه مردم وقف كرده‌اند يا براى كسانى كه در آنجا نماز مى‌خوانند، نمى‌تواند از حوض آن وضو بگيرد، ولى اگر معمولًا كسانى هم كه نمى‌خواهند در آنجا نماز بخوانند از حوض آن وضو مى‌گيرند و وضو گرفتن مردم كاشف از اجازه عمومى باشد، مى‌تواند از حوض آن وضو بگيرد.

مسأله 275: وضو گرفتن از حوض تيمچه‌ها و مسافرخانه‌ها و مانند اينها براى كسانى كه ساكن آن جاها نيستند در صورتى صحيح است كه معمولًا كسانى هم كه ساكن آن جاها نيستند با آب آنها وضو بگيرند و وضو گرفتن مردم كاشف از اجازه عمومى باشد.

مسأله 276: وضو گرفتن در نهرهاى بزرگ اگر چه انسان نداند كه صاحب آنها راضى است اشكال ندارد، ولى اگر صاحب آنها از وضو گرفتن نهى كند احتياط واجب آن است كه با آب آنها وضو نگيرند.

مسأله 277: اگر نداند يا فراموش كند آب غصبى است، و با آن وضو بگيرد، وضو صحيح است.

شرط چهارم: ظرف آب وضو مباح باشد.

شرط پنجم: ظرف آب وضو طلا و نقره نباشد.

مسأله 278: اگر آب وضو در ظرف غصبى است و غير از آن، آب ديگرى ندارد بايد تيمم كند و چنانچه با آن آب وضو بگيرد باطل است. و اگر آب مباح ديگرى دارد چنانچه در آن ظرف غصبى، وضوى ارتماسى بگيرد و يا با آن ظرف، آب به صورت و دستها