زن واجب نيست بلى لازم است او را بطور كلى متاركه ننمايد و اولى و احوط اين است كه مردى كه يك زن دارد در هر چهار شب يك شب نزد زن دائمى خود بماند.

مسأله 1901: شوهر نمى‌تواند بيش از چهار ماه، نزديكى با عيال دائمى خود را ترك كند مگر با رضايت وى، و بنابر احتياط واجب اين حكم در مسافر در سفر غير ضرورى هم ثابت است.

مسأله 1902: اگر در عقد دائم مهر را معين نكنند عقد صحيح است، و چنانچه مرد با زن نزديكى كند، بايد مهر او را مطابق مهر زنهايى كه مثل او هستند بدهد.

مسأله 1903: اگر موقع خواندن عقد دائم براى دادن مهر زمانى را معين نكرده باشند، زن مى‌تواند پيش از گرفتن مهر از نزديكى كردن شوهر جلوگيرى كند، چه شوهر توانايى دادن مهر را داشته باشد چه نداشته باشد. ولى اگر پيش از گرفتن مهر به نزديكى راضى شود و شوهر با او نزديكى كند ديگر نمى‌تواند براى دريافت مهريه از نزديكى شوهر جلوگيرى نمايد.

مُتعه يا صيغه‌

مسأله 1904: صيغه كردن زن اگر چه براى لذّت بردن هم نباشد صحيح است.

مسأله 1905: شوهر بيش از چهار ماه نبايد نزديكى با متعه خود را ترك كند. مگر با رضايت وى و بنابر احتياط اين حكم در مسافر در سفر غير ضرورى هم ثابت است.

مسأله 1906: زنى كه صيغه مى‌شود اگر در عقد شرط كند كه شوهر با او نزديكى نكند، عقد و شرط او صحيح است و شوهر فقط مى‌تواند لذتهاى ديگر از او ببرد، ولى اگر بعداً به نزديكى راضى شود، شوهر مى‌تواند با او نزديكى نمايد.

مسأله 1907: زنى كه صيغه شده اگر چه آبستن شود حق خرجى ندارد.

مسأله 1908: زنى كه صيغه شده حق همخوابى ندارد و از شوهر ارث نمى‌برد، و شوهر هم از او ارث نمى‌برد.

مسأله 1909: زنى كه صيغه شده اگر نداند كه حق خرجى و همخوابى ندارد عقد او صحيح است و براى آن كه نمى‌دانسته، حقى به شوهر پيدا نمى‌كند.