مسأله 1869: عمّه و خاله پدر و عمّه و خاله پدربزرگ و عمّه و خاله مادر و عمّه و خاله مادربزرگ هر چه بالا روند به انسان محرمند.

مسأله 1870: پدر و جدّ شوهر، هر چه بالا روند، و پسر و نوه پسرى و دخترى او هر چه پائين آيند چه در موقع عقد باشند، يا بعداً به دنيا بيايند به زن او محرم هستند.

مسأله 1871: اگر زنى را براى خود عقد كند، دائمه باشد، يا صيغه تا وقتى كه آن زن در عقد او است نمى‌تواند با خواهر آن زن ازدواج كند.

مسأله 1872: اگر زن خود را به ترتيبى كه در كتاب طلاق گفته مى‌شود طلاق رجعى دهد، در بين عدّه نمى‌تواند خواهر او را عقد نمايد، بلكه در عدّه طلاق بائن هم كه بعداً بيان مى‌شود، احتياط مستحب آن است كه از ازدواج با خواهر زنش خوددارى نمايد، و احتياط واجب اين است كه در عده متعه با خواهر آن زن كه او را متعه كرده بوده است ازدواج نكند.

مسأله 1873: انسان نمى‌تواند بدون اجازه زن خود، با خواهر زاده و برادرزاده او ازدواج كند ولى اگر بدون اجازه زنش آنان را عقد نمايد و بعداً زن بگويد به آن عقد راضى هستم اشكالى ندارد.

مسأله 1874: اگر زن بفهمد شوهرش برادر زاده يا خواهرزاده او را عقد كرده و حرفى نزند، چنانچه بعداً رضايت ندهد عقد آنان باطل است، بلكه اگر از حرف نزدنش معلوم باشد كه باطناً راضى بوده احتياط واجب آن است كه شوهرش از برادرزاده او جدا شود مگر آنكه اجازه دهد.

مسأله 1875: زن مسلمان نمى‌تواند به عقد كافر در آيد، مرد مسلمان هم نمى‌تواند با زنهاى كافره بطور دائم ازدواج كند- حتى اگر يهوديه يا نصرانيه باشند بنابر احتياط واجب- ولى صيغه كردن زنهاى يهودى و نصرانى مانعى ندارد.

مسأله 1876: كسى كه زن مسلمان دارد نبايد زن يهودى و نصرانى را صيغه نمايد.

مسأله 1877: اگر انسان پيش از آن كه دختر عمّه يا دختر خاله خود را بگيرد با مادر آنان زنا كند ديگر نمى‌تواند با آنان ازدواج نمايد.

مسأله 1878: اگر با دختر عمه يا دختر خاله خود ازدواج نمايد و پيش از آنكه با آنان‌