به قصد وضو بريزد يك مرتبه حساب مى‌شود چه قصد بكند يك مرتبه را، يا قصد نكند.

مسأله 254: بعد از شستن هر دو دست بايد جلوى سر را با ترى آب وضو كه در دست مانده مسح كند، و لازم نيست با دست راست باشد يا از بالا به پائين مسح نمايد.

مسأله 255: يك قسمت از چهار قسمت سر كه مقابل پيشانى است جاى مسح مى‌باشد، و هر جاى اين قسمت را به هر اندازه مسح كند كافى است، اگر چه احتياط مستحب آن است كه از درازا به اندازه درازاى يك انگشت و از پهنا به اندازه سه انگشت بسته، مسح نمايد.

مسأله 256: لازم نيست مسح سر بر پوست آن باشد بلكه بر موى جلوى سر هم صحيح است. ولى كسى كه موى جلوى سر او به اندازه‌اى بلند است كه اگر مثلًا شانه كند روى قسمتى از پيشانى مى‌ريزد، يا به جاهاى ديگر سر مى‌رسد، بايد بيخ موها را مسح كند، يا فرق سر را باز كرده پوست سر را مسح نمايد، و اگر موهايى را كه به صورت مى‌ريزد يا به جاهاى ديگر سر مى‌رسد جلوى سر جمع كند و بر آنها مسح نمايد، يا بر موى جاهاى ديگر سر، كه جلوى آن آمده مسح كند باطل است.

مسأله 257: بعد از مسح سر بايد با ترى آب وضو كه در دست مانده روى پاها را از سر يكى از انگشتها تا برآمدگى روى پا مسح كند.

مسأله 258: پهناى مسح پا به هر اندازه باشد كافى است، ولى احتياط مستحب آن است كه با تمام كف دست، روى پا را مسح كند.

مسأله 259: بنا بر احتياط واجب بايد در مسح پا دست را بر سر انگشتها بگذارد و روى پا را به تدريج مسح كند و اگر همه دست را روى پا بگذارد و كمى بكشد صحيح نمى‌باشد.

مسأله 260: در مسح سر و روى پا بايد دست را روى آنها بكشد، و اگر دست را نگهدارد و سر يا پا را بكشد وضو باطل است، ولى اگر موقعى كه دست را مى‌كشد سر يا پا مختصرى حركت كند اشكال ندارد.

مسأله 261: جاى مسح بايد خشك باشد. و اگر به قدرى تر باشد كه رطوبت كف دست به آن اثر نكند مسح باطل است. ولى اگر ترى آن به قدرى كم باشد كه رطوبتى كه‌