احكام وكالت‌

وكالت آن است كه انسان كارى را كه مى‌تواند در آن دخالت كند، به ديگرى واگذار نمايد تا از طرف او انجام دهد، مثلًا كسى را وكيل كند كه خانه او را بفروشد يا زنى را براى او عقد نمايد پس آدم سفيهى كه مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف مى‌كند، چون حق ندارد در مال خود تصرّف كند و كسى كه حاكم شرع او را از تصرّف در مالش منع كرده باشد نمى‌تواند براى فروش مال خودش كسى را وكيل نمايد.

مسأله 1692: در وكالت لازم نيست صيغه بخوانند، و اگر انسان به ديگرى بفهماند كه او را وكيل كرده و او هم بفهماند قبول نموده، مثلًا مال خود را به كسى بدهد كه براى او بفروشد و او مال را بگيرد وكالت صحيح است.

مسأله 1693: لازم نيست هنگام وكيل قرار دادن، وكيل حضور داشته باشد يا بلافاصله از وكالت مطلع شود. بنابراين اگر شخصى را كه در شهر ديگر زندگى مى‌كند وكيل كند وكالت او صحيح است هرچند پس از مدت‌ها مطلع شود.

مسأله 1694: موكّل يعنى كسى كه ديگرى را وكيل مى‌كند و نيز كسى كه وكيل مى‌شود، بايد بالغ و عاقل باشند و از روى قصد و اختيار اقدام كنند، و بچه مميز هم اگر فقط در خواندن صيغه وكيل شده باشد و صيغه را با شرايطش بخواند صيغه‌اى كه خوانده صحيح است.

مسأله 1695: كارى را كه انسان نمى‌تواند انجام دهد، يا شرعاً نبايد انجام دهد