مسأله 227: اگر خود انسان يقين كند كه چيزى كه نجس بوده پاك شده است يا دو عادل به پاك شدن آن خبر دهند، آن چيز پاك است. و همچنين است اگر كسى كه چيز نجس در اختيار او است بگويد آن چيز پاك شده، يا مسلمانى چيز نجس را آب كشيده باشد، اگر چه معلوم نباشد درست آب كشيده يا نه آن چيز پاك است.

مسأله 228: كسى كه وكيل شده است لباس انسان را آب بكشد و لباس هم در تصرّف او باشد اگر بگويد: آب كشيدم، آن لباس پاك است.

مسأله 229: اگر انسان حالى دارد كه در آب كشيدن چيز نجس يقين پيدا نمى‌كند، همانند عرف مردم رفتار نمايد و يقين براى او لازم نيست.

احكام ظرفها

مسأله 230: ظرفى كه از پوست سگ يا خوك يا مردار ساخته شده خوردن و آشاميدن در آن ظرف حرام است، و نبايد آن ظرف را در وضو و غسل و كارهايى كه بايد با چيز پاك انجام داد استعمال كنند. بلكه احتياط واجب آن است كه آنها را در غير آنچه طهارت در او شرط است نيز استعمال نكند و همين‌طور چرم سگ و خوك و مردار اگر چه ظرف هم نباشد.

مسأله 231: خوردن و آشاميدن از ظرف طلا و نقره و استعمال آنها، حرام است، حتّى استعمال آنها در زينت اطاق حرام مى‌باشد، ولى نگاه داشتن آنها حرام نمى‌باشد

مسأله 232: ساختن ظرف طلا و نقره و اجرتى كه براى آن مى‌گيرند حرام نيست.

مسأله 233: خريدوفروش ظرف طلا و نقره و پولى را كه فروشنده مى‌گيرد حرام نيست.

مسأله 234: دستگيره استكان كه از طلا يا نقره مى‌سازند اگر بعد از برداشتن استكان، به آن ظرف گفته شود، استعمال آن چه به تنهائى و چه با استكان، حرام است و اگر ظرف به آن گفته نشود استعمال آن مانعى ندارد.

مسأله 235: استعمال ظرفى كه روى آن را آب طلا يا آب نقره داده‌اند اشكال ندارد.