امر به معروف و نهى از منكر

مسأله 1452: امر به معروف و نهى از منكر با شرائطى كه ذكر خواهد شد، واجب است، و ترك آن معصيت است، و در مستحبات و مكروهات امر و نهى مستحب است.

مسأله 1453: امر به معروف و نهى از منكر واجب كفائى مى‌باشد و در صورتى كه بعضى از مكلّفين قيام به أن مى‌كنند از ديگران ساقط است، و اگر اقامه معروف و جلوگيرى از منكر موقوف بر اجتماع جمعى از مكلّفين باشد واجب است اجتماع كنند.

مسأله 1454: اگر بعضى امر و نهى كنند و مؤثر نشود و بعض ديگر احتمال بدهند كه امر يا نهى آنها مؤثر است واجب است امر و يا نهى كنند.

مسأله 1455: در امر به معروف و نهى از منكر بيان مسأله شرعيه كفايت نمى‌كند، بلكه بايد مكلف امر و نهى كند.

مسأله 1456: در امر به معروف و نهى از منكر قصد قربت معتبر نيست، بلكه مقصود اقامه واجب و جلوگيرى از حرام است.

شرايط امر به معروف و نهى از منكر

مسأله 1457: امر به معروف و نهى از منكر در صورتى كه چهار شرط زير وجود داشته باشد واجب مى‌شود: