همينطور در غير ركعتها گمان معتبر است هر چند بهتر است به احتياط عمل كند.

مسأله 611: حكم شك و سهو و گمان در نمازهاى واجب يوميه و نمازهاى واجب ديگر غير يوميه فرق ندارد مثلًا اگر در نماز آيات شك كند كه يك ركعت خوانده يا دو ركعت چون شك او در نماز دو ركعتى است نمازش باطل مى‌شود.

سجده سهو

مسأله 612: براى پنج چيز بعد از سلام نماز، انسان بايد دو سجده سهو به دستورى كه بعداً گفته مى‌شود بجا آورد:

اوّل: آنكه در بين نماز سهواً حرف بزند.

دوّم: آنكه يك سجده را فراموش كند.

سوّم: آنكه در نماز چهار ركعتى بعد از سجده دوم شك كند كه چهار ركعت خوانده يا پنج ركعت.

چهارم: در جائى كه نبايد نماز را سلام دهد مثلًا در ركعت اول سهواً سلام بدهد.

پنجم: آنكه تشهد را فراموش كند. احتياط مستحب اين كه براى قيام و يا جلوس زايد بلكه براى هر زيادى يا نقصى سجده سهو به جا آورد.

مسأله 613: اگر انسان اشتباهاً يا به خيال اينكه نمازش تمام شده حرف بزند بايد دو سجده سهو بجا آورد.

مسأله 614: براى حرفى كه از آه كشيدن و سرفه پيدا مى‌شود سجده سهو واجب نيست ولى اگر مثلًا سهواً آخ يا آه بگويد بايد سجده سهو بجا آورد.

مسأله 615: اگر چيزى را كه غلط خوانده دوباره به طور صحيح بخواند، براى دوباره خواندنِ آن، سجده سهو واجب نيست.

مسأله 616: اگر در نماز سهواً مدتى حرف بزند و تمام آنها يك مرتبه حساب شود دو سجده سهو بعد از سلام نماز براى تمام آنها كافى است.

مسأله 617: اگر سهواً تسبيحات اربعه را نگويد يا بيشتر و يا كمتر از سه مرتبه بگويد