به شك خود اعتنا نكند.

مسأله 558: اگر بعد از گذشتن وقت نماز ظهر و عصر بداند فقط چهار ركعت نماز خوانده ولى نداند به نيّت ظهر خوانده يا به نيّت عصر بايد چهار ركعت نماز قضا به نيت نمازى كه بر او واجب است (ما فِى الذّمة) بخواند.

مسأله 559: اگر بعد از گذشتن وقت نماز مغرب و عشاء بداند يك نماز خوانده ولى نداند سه ركعتى خوانده يا چهار ركعتى بايد قضاى نماز مغرب و عشاء را بخواند.

4- كَثيرُ الشّك «كسى كه زياد شك مى‌كند»

مسأله 560: ميزان در تشخيص كثير الشك عرف است و اگر كسى در يك نماز سه مرتبه شك كند يا در سه نماز پشت سر هم مثلًا در نماز صبح و ظهر و عصر شك كند كثيرالشك است، و چنانچه زياد شك كردن او از روى غضب يا ترس يا پريشانى حواس نباشد بايد به شك خود اعتنا نكند.

مسأله 561: كثيرالشك اگر در بجا آوردن چيزى شك كند بايد بنا را بر اين بگذارد كه آن فعل را انجام داده است و نماز را ادامه دهد مثلًا اگر شك كند كه سجده كرده يا خير بنا بگذارد كه انجام داده است و اگر شك كند كه دو ركعت خوانده است يا سه ركعت بنا بگذارد كه سه ركعت خوانده است. و اگر بنا بر انجام آن فعل نماز باطل مى‌شود بنا بگذارد كه آن را انجام نداده است مثلًا اگر در نماز صبح شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده و نماز را تمام كند.

مسأله 562: كسى كه در يك چيز نماز زياد شك مى‌كند چنانچه در چيزهاى ديگر نماز شك كند بايد به دستور آن عمل نمايد؛ مثلًا كسى كه زياد شك مى‌كند كه سجده كرده يا نه اگر در بجا آوردن ركوع شك كند بايد به دستور آن رفتار نمايد يعنى اگر هنوز ايستاده، ركوع را بجا آورد و اگر به سجده رفته اعتنا نكند.

مسأله 563: كسى كه در نماز مخصوصى مثلًا در نماز ظهر زياد شك مى‌كند اگر در نماز ديگر مثلًا در نماز عصر شك كند بايد به دستور شك رفتار نمايد.

مسأله 564: كسى كه وقتى در جاى مخصوصى نماز مى‌خواند زياد شك مى‌كند اگر