لا الهَ الّا اللَّهُ حَقّاً حَقّاً، لا الهَ الّا اللَّهُ ايماناً وَ تَصديقاً، لا الهَ الّا اللَّه عبوديّةً وَ رِقّا سَجَدتُ لَكَ يا رَبِّ تَعَبُّداً وَ رِقّا، لا مُسْتَنْكِفاً وَ لا مُستَكبِراً بَلْ انَا عَبْدُ ذَلِيلٌ ضَعيفٌ خائِفٌ مُسْتَجيرٌ.

مسأله 477: سجده واجب قرآن، تكبيرة الاحرام، تشهّد و سلام ندارد و احتياط مستحب آن است كه پس از سر برداشتن از سجده، تكبير بگويد.

تشهّد

مسأله 478: در ركعت دوّم تمام نمازهاى واجب و ركعت سوّم نماز مغرب و ركعت چهارم نماز ظهر و عصر و عشا بايد انسان بعد از سجده دوّم بنشيند و در حال آرام بودن بدن تشهد بخواند يعنى بگويد: اشْهَدُ انْ لا الهَ الّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَ اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اللَّهُمَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.

مسأله 479: كلمات تشهد بايد به عربى صحيح و به طورى كه معمول است پشت سرهم گفته شود.

مسأله 480: اگر تشهّد را فراموش كند و بايستد و پيش از ركوع يادش بيايد كه تشهّد را نخوانده بايد بنشيند و تشهّد را بخواند و دوباره بايستد و آنچه بايد در آن ركعت خوانده شود بخواند و نماز را تمام كند و اگر در ركوع يا بعد از آن يادش بيايد، بايد نماز را تمام كند و بعد از سلام نماز، تشهّد را قضا كند، و براى تشهّد فراموش شده دو سجده سهو بجا آورد.

مسأله 481: مستحبّ است در حال تشهد بر ران چپ بنشيند و روى پاى راست را به كف پاى چپ بگذارد و پيش از تشهّد بگويد: الْحَمْدُ للَّه يا بگويد: بِسْمِ اللَّه وَ بِاللَّه وَ الْحَمْدُ للَّه وَ خَيْرُ الأسماءِ للَّهِ، و نيز مستحب است دستها را بر رانها بگذارد و انگشتها را به يكديگر بچسباند و به دامان خود نگاه كند و بعد از تمام شدن تشهّد بگويد: وَ تَقَبَّلْ شَفاعَتَهُ وَ ارْفَعْ دَرَجَتَهُ و احتياط اين است كه در تشهد دوم اين جمله را به قصد قربت مطلقه بگويد.

مسأله 482: مستحب است زنها در وقت خواندن تشهّد، رانها را به هم بچسبانند.

سلام نماز