نماز، مثل قبله، اشكال ندارد. ولى اگر عرفاً با استقرار و طمأنينه منافات داشته باشد مثل قايق و ماشين سوارى صحيح نيست مگر در حال ضرورت و تنگى وقت.

مسأله 253: نماز روى خرمن گندم و جو و تپّه‌اى از رمل و مانند اينها كه نمى‌شود استقرار پيدا كرد باطل است، امّا اگر حركت كم باشد كه بتوان واجبات نماز را انجام داد و شرايط ديگر را رعايت كرد مانع ندارد.

مسأله 254: در جائى كه به واسطه احتمال باد و باران و زيادى جمعيّت و مانند اينها اطمينان ندارد كه بتواند نماز را تمام كند، اگر به اميد تمام كردن شروع كند اشكال ندارد و اگر به مانعى برنخورد نمازش صحيح است، و در جائى كه ماندن در آن حرام است (مثلًا جائى كه خطر خراب شدن سقف يا ريزش كوه يا تصادف و ...) نبايد نماز بخواند ولى اگر خواند نمازش صحيح است ليكن مرتكب حرام شده است. و همچنين روى چيزى كه ايستادن و نشستن روى آن حرام است مانند فرش يا روزنامه‌اى كه اسم خدا و آيات قرآن بر آن نوشته شده نبايد نماز بخواند ولى اگر خواند نمازش صحيح است امّا مرتكب حرام شده است.

مسأله 255: احتياط واجب آن است كه در خانه كعبه و بر بام آن نماز واجب را نخوانند ولى در حال ناچارى مانع ندارد.

مسأله 256: خواندن نماز مستحب در خانه كعبه و بر بام آن اشكال ندارد بلكه مستحب است در داخل خانه كعبه مقابل هر ركنى دو ركعت نماز بخوانند.

شرط سوّم: در جائى نماز بخواند كه بتواند واجبات نماز را انجام دهد.

مسأله 257: در جائى كه سقف آن كوتاه است و نمى‌تواند در آنجا راست بايستد يا به اندازه‌اى كوچك است كه جاى ركوع و سجود ندارد نبايد نماز بخواند، و اگر ناچار شود كه در چنين جائى نماز بخواند بايد قدرى كه ممكن است قيام و ركوع و سجود را بجا آورد.

مسأله 258: انسان نبايد جلوتر از قبر پيغمبر و امام عليه السلام نماز بخواند و بنابر احتياط مستحب مساوى قبر مطهّر معصوم نماز نخواند.