مورد هفتم‌

مسأله 35: هرگاه وقت به قدرى تنگ باشد كه اگر وضو بگيرد يا غسل كند تمام نماز يا مقدارى از آن بعد از وقت خوانده مى‌شود، بايد تيمم كند.

مسأله 36: اگر عمداً نماز را به قدرى تأخير بيندازد كه وقت وضو يا غسل نداشته باشد، معصيت كرده، ولى نماز او با تيمم صحيح است، اگر چه احتياط مستحب آن است كه قضاى آن نماز را بخواند.

مسأله 37: كسى كه شك دارد اگر وضو بگيرد يا غسل كند وقت براى نماز او مى‌ماند يا نه، بايد تيمم كند.

مسأله 38: كسى كه به واسطه تنگى وقت تيمم كرده، تيمم او فقط براى عملى كه وقت آن ضيق است مفيد است و بعداً بلافاصله باطل مى‌شود لذا چنانچه بعد از نماز آبى كه داشته از دستش برود، يا عذر ديگرى براى او پيدا شود اگر چه تيمم خود را نشكسته باشد، در صورتى كه وظيفه‌اش تيمم باشد بايد دوباره تيمم نمايد.

مسأله 39: كسى كه آب دارد؛ اگر به واسطه تنگى وقت با تيمم مشغول نماز شود و در بين نماز آبى كه داشته از دستش برود، براى نمازهاى بعد نمى‌تواند با همان تيمم نماز بخواند بلكه بايد دوباره تيمم نمايد.

مسأله 40: اگر انسان به قدرى وقت دارد كه مى‌تواند وضو بگيرد يا غسل كند و نماز را بدون كارهاى مستحبى آن مثل اقامه و قنوت بخواند، بايد غسل كند يا وضو بگيرد و نماز را بدون كارهاى مستحبى آن به جا آورد بلكه اگر به اندازه سوره هم وقت ندارد بايد غسل كند يا وضو بگيرد و نماز را بدون سوره بخواند.

چيزهايى كه تيمم بر آنها صحيح است‌

مسأله 41: تيمم بر خاك و ريگ و كلوخ و سنگ اگر پاك باشند صحيح است، و بر گل پخته مثل آجر و كوزه نيز صحيح است.

مسأله 42: تيمم بر سنگ گچ و سنگ آهك و سنگ مرمر سياه و ساير اقسام سنگها صحيح است ولى تيمم بر جواهر مثل سنگ عقيق و فيروزه باطل مى‌باشد و احتياط