آن‌جا كه با حق است، سخن ان را بشنويد، و از او اطاعت كنيد. او شمشيرى از شمشيرهاى خداست كه نه تيزى آن كُند مى‌شود، و نه ضربت آن بى‌اثر است. اگر شما را فرمان كوچ كردن داد، كوج كنيد، و اگر گفت بايستيد، بايستيد كه او در پيشروى و عقب‌نشينى و حمله، بدون فرمان من اقدام نمى‌كند.

مردم مصر! من شما را بر خود برگزيدم كه او را براى شما فرستادم؛ زيرا او را خيرخواه شما ديدم، و سرسختى او را در برابر دشمنانتان پسنديدم.

تمجيدى از زبان دشمن‌

وقتى خبر شهادت مالك به معاويه رسيد، بى‌درنگ بالاى منبر رفت، تا اين خبر را به عنوان خبرى خوش براى مردمانى همچون خود اعلام كند! در آن خطبه چنين گفت:

«اى مردم، بدانيد على بن ابى‌طالب [عليه‌السلام‌] داراى دو دست بود و امروز هر دو دستش قطع شده و بى‌دست مانده است؛ يك دستش عمار ياسر بود كه در جنگ صفين كشته شد و دست ديگرش، مالك اشتر بود كه خبر مرگ او هم امروز به من رسيد. پس شادمان باشيد كه على [عليه‌السّلام‌] بى‌دست مانده است.»

ملاحظه مى‌شود كه معاويه از روى نادانى، توصيفى از مالك اشتر بر زبان جارى كرده كه به نوبه خود، نشان‌دهنده مقام و شخصيّت مالك است؛ زيرا وقتى كه معاويه از مالك به عنوان دست دوّم على عليه السلام نام مى‌برد، معلوم مى‌شود كه حتى دشمنان پليد هم مى‌دانسته و اعتراف داشته‌اند كه‌مالك‌اشتر از نزديك‌ترين ولايق ترين ياران آن حضرت است.