اسم الکتاب : آئين كيفرى اسلام المؤلف : ترابى شهرضايى، اكبر الجزء : 1 صفحة : 59
نقد
مقاله «نظريه اقامه حدود»
در
خاتمه، مناسب است برخى ازنكات و مناقشاتى كه مربوط به مقاله «نظريه اقامه حدود» كه
در كتاب قواعد فقه، بخش جزايى، توسط محقّق محترم جناب مستطاب آقاى دكتر مصطفى
محقّق داماد (دامت بركاته) به رشته تحرير درآمده است را ذكر نمائيم.
نويسنده
محترم در صفحه 292 از اين كتاب در بند سوم مطالبى را ذكر نموده كه خلاصه آن چنين
است:
الف: اسلام مجموعهاى است داراى ابعاد مختلف تربيتى، اخلاقى، اجتماعى،
مديريتى و بالاتر از همه، داراى نظام شرعى و حقوقى است به نام شريعت.
ب: ميان اين ابعاد، انسجام و پيوستگى كامل است؛ و براى تربيت انسانها
و رشد آنان راههاى گوناگون اعمال شده، و در كنار آن براى متخلّفين و
سرپيچىكنندگانى كه براى تربيت آنها اتمام حجّت شده، مجازات و عقوبتهايى در نظر
گرفته شده است.
ج: جهت اجراى همه ابعاد آن بايد جميع شرايط محقّق شود؛ و مهمترين
آنها بر حسب اعتقادات حقّه شيعه دوازده امامى، وجود انسان كامل در رأس مديريت
نظام و اجتماع است.
نتيجه
اين سه امر آن است كه بدون وجود اين شرط- يعنى وجود انسان كامل- اجراى حدود
شرعيّه با ترديد جدّى مواجه مىشود. چرا كه اين مجازاتها در شرايطى معنا دارد كه
مرتكبين جرائم با كمال رضايت قلبى و بدون اندك ترديدى در رأى صادره قبول رنج
مجازات را بنمايد. شاهد اين مطلب تعبير به «طهّرني طهرك اللَّه» است كه در برخى
روايات آمده است. آيا كسى كه مرتكب عمل شنيع شده است، مىتواند خويشتن را راضى كند
كه براى برودت عذاب الهى نزد كسى كه او را نمىشناسد و نمىداند چكاره است و شب را
چگونه به صبح رسانده است، اقرار نمايد؟ و اين احتمال وجود دارد كه مرجع قضايى كه
بر اريكه قضا نشسته است علىرغم تخصّص علمى و آگاهى فنّى، خود مبتلا به فساد اعمال
باشد و چند صباحى ديگر به همين جرم يا نظائر آن محكوم شود.
ايشان
در ادامه مطلب، حديث مفصّل اميرالمؤمنين عليه السلام كه به آن اشاره گرديد را ذكر
كرده و دو نكته را استفاده نمودهاند:
اسم الکتاب : آئين كيفرى اسلام المؤلف : ترابى شهرضايى، اكبر الجزء : 1 صفحة : 59