[كيفيّة الجلد]

[مسألة 4- يجلد الرجل الزاني قائماً مجرّداً من ثيابه إلّاساتر عورته ويضرب أشدّ الضرب، يفرّق على جسده من أعالي بدنه إلى قدمه، ولكن يتّقى رأسه ووجهه وفرجه. تضرب المرأة جالسة وتربط عليها ثيابها.

ولو قتله أو قتلها الحدّ فلا ضمان.]

كيفيّت ضرب تازيانه‌

در اين مسأله فروع زير مطرح است:

1- به مرد زانى در حال قيام تازيانه مى‌زنند؛ در حالى كه بدنش برهنه بوده و ساتر عورتى بر تن داشته باشد. تازيانه‌ها را محكم بر بدنش وارد آورده و بر تمام جسدش از بالا تا پايين تقسيم و پراكنده مى‌كنند؛ فقط سر و صورت و فرج او استثنا مى‌شود و بايد از ضرب تازيانه بر آن‌ها پرهيز كرد.

2- به زن زانى در حال نشسته تازيانه مى‌زنند؛ لباس‌هايش را بر بدنش مى‌پوشانند؛ به طورى كه چيزى از او پيدا نباشد.

3- اگر در اثر اقامه‌ى حدّ، زانى و يا زانيه بميرد، ضمانى بر عهده‌ى مجرى حدّ نيست.

فرع اوّل: ضرب تازيانه بر مرد زانى در حال قيام‌

بين زن و مرد در ضرب تازيانه فرق گذاشته‌اند؛ تازيانه‌ى مرد بايد در حال ايستاده باشد و زن در حال نشسته؛ دليل آن روايت معتبره‌ى زير است:

محمّد بن يعقوب، عن محمّد بن يحيى، عن أحمد بن محمّد، عن عليّ بن الحكم، عن أبان، عن زرارة، عن أبي جعفر عليه السلام، قال: يضرب الرّجل الحدّ قياماً والمرأة قاعدة، ويضرب على كلّ عضو ويترك الرأس والمذاكير. [1]

فقه الحديث: امام باقر عليه السلام فرمود: بر مرد در حالت ايستاده و بر زن در حالت نشسته‌

[1]. وسائل الشيعة، ج 18، ص 369، باب 11 از ابواب حدّ زنا، ح 1.