اسم الکتاب : آئين كيفرى اسلام المؤلف : ترابى شهرضايى، اكبر الجزء : 1 صفحة : 343
[حكم تأخير الشهود
في الشهادة] [مسألة 12- لو حضر بعض الشهود وشهد بالزنا في غيبة بعض آخر، حدّ من
شهد للفرية، ولم ينتظر مجيء البقيّة لاتمام البيّنة، فلو شهد ثلاثة منهم على
الزنا وقالوا: لنا رابع سيجىء حدّوا. نعم لا يجب أن يكونوا حاضرين دفعة، فلو شهد
واحد وجاء الآخر بلا فصل فشهد وهكذا ثبت الزنا ولا حدّ على الشهود.
ولا
يعتبر تواطؤهم على الشهادة، فلو شهد الأربعة بلا علم منهم بشهادة السائرين تمّ
النصاب وثبت الزنا.
ولو
شهد بعضهم بعد حضورهم جميعاً للشهادة ونكل بعض يحدّ من شهد للفرية.]
تأخير
شهود در شهادت
در
اين مسأله نيز چند فرع را بيان فرمودهاند:
1- اگر شهود براى اقامهى شهادت با همديگر در دادگاه حاضر نشدند،
مانند اينكه سه نفر به زنا شهادت داده و گفتند: نفر چهارم براى شهادت به زودى
مىآيد، و در حقيقت، بين شهادتها يك فاصلهى فرعى افتاد، اين فاصله سبب مىشود
شهود محكوم به حدّ قذف شوند و منتظر آمدن بقيّه براى شهادت نمىشوند.
2- حضور شاهدان با هم در جلسهى دادگاه براى اداى شهادت لازم نيست؛
بلكه اگر يكى يكى وارد شوند تا اجتماعشان تكميل شود و شهادت دهند، كافى است. بلكه
بالاتر از اين، اگر يكى يكى وارد شدند و شهادت دادند به گونهاى كه اتمام شهادت
يكى مقارن با آمدن ديگرى باشد، كفايت مىكند.
در
تحقّق شهادت لازم نيست شهود با هم در اقامهى شهادت اتّفاق داشته و از حال يكديگر
آگاه باشند، همين مقدار كه چهار شاهد عادل بدون فاصلهى عرفى شهادت بدهند، كافى
است.
3- اگر چهار شاهد عادل به اتّفاق يكديگر براى شهادت به دادگاه آمدند،
امّا بعضى شهادت داده و برخى ديگر از اقامهى آن پشيمان شده و نكول كردند، افرادى
كه شهادت دادهاند، محكوم به حدّ قذف مىشوند.
اسم الکتاب : آئين كيفرى اسلام المؤلف : ترابى شهرضايى، اكبر الجزء : 1 صفحة : 343