اسم الکتاب : آئين كيفرى اسلام المؤلف : ترابى شهرضايى، اكبر الجزء : 1 صفحة : 229
أبان،
عن عليّ بن أبي حمزة، عن أبي بصير، عن أبي عبداللَّه عليه السلام، قال: سئل عن
امرأة وجدت مع رجل في ثوب قال: يجلدان مائة جلدة.
[1] فقه الحديث: اين سه روايت، دلالت
دارند كه هر كدام از آنها صد تازيانه مىخورند.
روايات
دستهى دوم
1-
بإسناده عن الحسين بن سعيد، عن حمّاد، عن حريز، عن أبي عبداللَّه عليه السلام، إنّ
عليّاً عليه السلام وجد رجلًا وامرأة في لحاف واحد فضرب كلّ واحد منهما مائة سوطاً
إلّاسوطاً. [2] فقه الحديث: در اين صحيحه، حريز از امام صادق عليه السلام نقل مىكند:
اميرمؤمنان، حضرت على عليه السلام زن و مردى را در يك لحاف يافت، به هر كدام نود و
نه تازيانه زد.
2-
وعنه، عن أبان بن عثمان، قال: قال أبو عبداللَّه إنّ عليّاً عليه السلام وجد امرأة
مع رجل في لحاف واحد فجلد كلّ واحد منهما مائة سوط غير سوط. [3]
وجوه
جمع بين روايات
وجه
اوّل: جمع به تخصيص
مرحوم
صاحب جواهر رحمه الله فرموده: مقتضاى جمع بين اين دو دسته از روايات، اختيار
روايات اخير است. ايشان دليل اين مطلب را بيان نمىكند؛ امّا مىتوان گفت:
اگر
دستهى دوم تصريح به نود و نه تازيانه مىكرد، در اين صورت با دستهى اوّل كه
تعداد را صد تازيانه مىشمارد، تعارض پيدا مىكرد و جاى ترجيح نبود؛ ليكن دستهى
اوّل مقدار تعزير را «مائة» بيان كرده و دستهى دوم مىگويد: «مائة إلّاسوطاً»
يعنى به نحو استثنا آمده است. وِزان اين دو دسته از روايات، وِزان دو دليلى است كه
يكى مشتمل بر