كار مى‌كرد و هم من. بعد از انقلاب و از سال 61- 1360 ش، تا سال 64- 1363 ش. درگير مشكلات محيطى بعد از انقلاب بودم و زجر مى‌كشيدم. مرا از حجاب بيرون آوردند و چون از سال 55- 54 بنا به پيشنهاد و تجويز پزشك معالج هورمون مصرف مى‌كردم دوباره در لباس مردانه محصور بودم. در سال 65- 1364 ش. بنا به فتواى مرحوم حضرت امام خمينى دوباره به حجاب در آمدم و شروع به فعاليت اجتماعى در همين مورد نموده و چون مى‌دانستم اين جراحى در ايران موفقيت آميز نيست و نيز از آن جايى كه جراحى تغيير جنسيت براى اولين بار در تاريخ ايران رسماً و قانوناً حل شده بود، به يكى از كشورهاى خارجى كه در آن جا سابقه نيز داشتم رفته و در آن جا عمل كردم.

من يك پديده و آفرينش ويژه هستم و با راهنمايى قرآن كريم (سوره طه، آيه 50) دوباره ازدواج كرده‌ام. الان در لباس و حجاب زنانه هستم و تكليفات واجب يك زن را رعايت مى‌كنم و هيچ وقت در بدترين شرايط اجتماعى- خصوصى از وضعيت نابسامان خود پشيمان نبودم. [1]

بند دوم- تراجنسيتى (ترانس سكشوال) مؤنث‌

زن‌هاى ترانس سكشوال، پستان‌هاى خود را سفت مى‌بندند، يا به ماستكتومى دو طرفه، هيستركتومى، برداشتن تخمدان‌ها متوسل مى‌شوند. براى ايجاد توده عضلانى مردانه و كلفت كردن صدا تستسترون مصرف مى‌كنند، و به قصد ايجاد آلت تناسلى مردانه مصنوعى، تحت عمل جراحى قرار مى‌گيرند. اين اعمال ممكن است شخص را از جنس مقابل تفكيك‌ناپذير سازد. [2] زنان دچار اين اختلال با آرزوى زندگى كردن به عنوان يك مرد اشتغال ذهنى پيدا مى‌كنند. اين اشتغال ذهنى ممكن است به صورت ميل شديد براى ايفاى نقش اجتماعى يك مرد يا به دست آوردن ظاهر جسمانى و جنسى مردانه از راه مصرف‌

[1]. دكتر على رضا كاهانى؛ اختلال هويت جنسى، ص 74- 75.

[2]. كاپلان هارولد، سادوك بنيامين؛ خلاصه روان پزشكى، ص 385.