عصبانى باشى! امّا چيزى از عصبانيت اين مرد كم نشد و در ادامه گفت:

همه پدرها و مادرها دوست دارند كه فرزندشان مهندس و دكتر شوند، ولى من در ترم پنجم دانشگاه ترك تحصيل كرده‌ام. يك خانه اجاره‌اى تهيه كرده‌ام و اكنون تنها زندگى مى‌كنم و بدون اطلاع پدر و مادرم مى‌خواهم تغيير جنسيت بدهم.

به هر حال، گفت و گو با او به دليل عصبانيت اين شخص ادامه پيدا نكرد. در اين هنگام خانمى كه قبلًا از من دفاع كرده بود، خودش را به من رساند و گفت و گو با او را شروع كردم كه در ادامه ملاحظه مى‌كنيد.

مورد سوم: اين خانم كه ل- ب نام دارد با روى گشاده به پرسش‌هاى ما پاسخ داد كه خلاصه آن از اين قرار است:

پرسيدم: مشكل شما چيست؟

گفت: من دو جنسى هستم.

- دقيقاً توضيح دهيد.

- من داراى هر دو آلت تناسلى مردانه و زنانه بودم. البته آلت تناسلى مردانه كوچك بود كه بيست سال پيش در لندن عمل كردم و بدين وسيله، آلت مردانه حذف شد و الان به عنوان يك زن هستم.

- سن شما چه قدر است؟

- 45 سال دارم و دوبار ازدواج كردم. بار اول، شوهرم به دليل عدم بارورى بنده، مرا طلاق داد، در حالى كه شديداً به يكديگر علاقه داشتيم. البته شوهر سابق من، از دو جنسى بودن من بى‌اطلاع بود. بعد از طلاق از شوهر سابقم، با مرد ديگرى ازدواج كردم.

- آيا الان داراى فرزند هستى؟

- خير، هنوز فرزند ندارم. اساساً دو جنسى‌ها يا كسانى كه تغيير جنسيت مى‌دهند، صاحب فرزند نمى‌شوند. جاى نگرانى نيست. ما هم مثل خيلى از خانم‌هايى هستيم كه بارور نمى‌شوند.