يك طرف و بيضه‌ها در طرف ديگر باشد، اما در اغلب بيماران، مخلوطى از بافت بيضه و تخمدان به صورت‌

ouotestis

در يك طرف و يا در هر دو طرف مشاهده شده است. در هر حال، وجود بيضه و تخمدان در فرد مبتلا به هرمافروديسم حقيقى، جنسيت بينابينى را مطرح مى‌كند. [1] ممكن است خواص مردى يا زنى رجحان داشته باشد. از لحاظ وضع هورمونى اطلاعاتى در دسترس نيست و تست كروماتين در 75 بيماران مثبت است (مونث). [2]

نظريه مختار

در خاتمه مى‌توان گفت كه از نظر پزشكى، شخص خنثى (هرمافروديسم) به سه گروه: هرمافروديسم كاذب مذكر، هرمافروديسم كاذب مؤنث و هرمافروديسم حقيقى تقسيم بندى مى‌شوند. نوع اول و دوم (هرمافروديسم كاذب مذكر و مؤنث) حالتى است كه شخص يكى از گونادهاى مذكر و مؤنث را دارا است، ولى دستگاه تناسلى خارجى با گوناد موجود مغايرت داشته باشد. دستگاه تناسلى در چنين اشخاصى ممكن است كوچك يا بزرگ باشد و هرمافروديسم حقيقى شامل آن دسته از افرادى مى‌شود كه هر دو دستگاه تناسلى زنانه يا مردانه را دارا هستند.

منظور فقيهان اسلامى از «خنثى» فقط گروه سوم (هرمافروديسم حقيقى) را شامل مى‌شود؛ يعنى مشهور فقيهان، تنها كسانى را خنثى مى‌دانند كه هر دو آلت تناسلى زنانه‌

و مردانه را دارا هستند و گروه اول و دوم را از شمول تعريف خنثى خارج مى‌دانند و به عبارتى عرف را ملاك تشخيص جنس مذكر و مؤنّث مى‌دانند.

مبحث هفتم: معيار و مبناى تعيين جنسيت در دو جنسى‌ها (خنثى‌ها)

براى تعيين جنسيت و رفع ابهام جنسى در مورد دو جنسى‌ها، ملاك‌ها و معيارهاى گوناگونى از سوى پزشكان پيشنهاد شده است، كه برخى از آن‌ها از اين قرار است:

[1]. محمد حسن‌زاده نظرآبادى، «هرمافروديسم حقيقى (دو جنسى)»، مجموعه مقالات سمينار ديدگاه‌هاى اسلام در پزشكى، به كوشش سيد حسين فتاحى معصوم، ج 2، ص 72.

[2]. مجتبى جعفرى، جايگاه جنسيت در حقوق كيفرى ايران، ص 19.