است كه، زوجه:

- اولًا: از عين و قيمت «رباع» (خانه مسكونى) ارث نمى‌برد؛

- ثانياً: از عين «ساير اراضى» همچون زمينِ باغ، زمينِ مزرعه، زمينِ تجارى و ... ارث مى‌برد؛

- ثالثاً: از عين «آلات و ابنيه» ارث نمى‌برد، ولى از قيمت آن‌ها ارث مى‌برد.

بررسى عبارات و اقوالِ مؤيّد قول سوم‌

أ. مرحوم شيخ مفيدقدسدر كتاب «المقنعه»

ايشان مى‌فرمايند:

«... و لاترث الزوجة شيئاً مما يخلفه الزوج من الرباع و تعطى قيمة الخشب و الطوب و البناء و الالات فيه و هذا هو منصوص عليه عن نبى الهدى (ص) و عن الائمة من عترته (ع) و الرباع هى الدور و المساكن ...» [1]

زوجه از منزل مسكونى زوج هيچ ارثى نمى‌برد و قيمت چ- وب و آجرها و آلاتى كه در اين خانه و زمين بكار رفته از قيمتشان ارث مى‌برد و اين حكم مورد تصريح پيامبر هدايت (ص) و ائمه از عترت پيامبر (ع) است و رباع همان منزل و خانه‌ها است.

ب. مرحوم ابن ادريس‌ (رحمه الله) در كتاب «السرائر الحاوى لتحرير الفتاوى»

ايشاننيز، نظر مرحوم شيخ مفيد (رحمه الله) را قائل است و مى‌فرمايد:

«و الصحيح انها لا ترث من نفس التربة و لا من قيمتها، بل يقوّم الطوب و الالات و تعطى قيمته» [2]

و صحيح اين است كه زوجه نه از نفس زمين و نه از قيمتش ارث نمى‌برد بلكه آجر و آلات را بايد قيمت كنند و سهمش را پرداخت نمايند.

ج. مرحوم محقق حلى‌ (رحمه الله) در كتاب «المختصر النافع فى فقه الامامية»

ايشان نيز همين فتوا را داده و مى‌فرمايد:

[1]. ر. ك. به: المقنعه، شيخ مفيد (رحمه الله)، ص 687

[2]. ر. ك. به: السرائر الحاوى لتحرير الفتاوى، ابن ادريس، (رحمه الله) ج 3، ص: 259.