مقدمه‌

بسم اللّه الرحمن الرحيم‌

حمد و سپاس خداوندى را كه انسان را به احسن تقويم آفريد، و براى پويايى‌اش، روحى را- منسوب به خود- در او دميد؛ و بدين‌گونه او را مسجود فرشتگان قرار داده و به خود باليد، «فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخلِقِينَ» [1].

و درود بى‌پايان بر فرستادگان او، پرچمداران هدايت بشر، به‌ويژه بر آخرين آنان و جانشينان گرامى‌اش كه جهان به طفيل وجودشان پديد آمد؛ و نفرين بى حدّ و حصر بر دشمنانشان كه خلق كثيرى را از هدايت آنان كه هدايت الهى است، محروم ساخته و آنان را از رسيدن به هدف آفرينش دور نگاه داشتند.

كتابى كه پيش رو داريد، تحقيقى ژرف و بحثى استدلالى است كه پيرامون يكى از موضوعات مورد ابتلا و نوپيداى جهان كنونى ما صورت گرفته است. موضوع مورد نظر، بحث از تلقيح مصنوعى به اشكال‌

[1]. مؤمنون، 14.