چنان
چه مادرى بميرد و بچهاى در شكم داشته باشد، اگر شكم مادر را پاره كرده و بچه را
زنده بيرون آورند، در اينجا ديگر مادر فرزند را به دنيا نياورده است و ولادتى در
كار نيست. در لغت آمده است:
ولادت
خروج از موضع طبيعى است و آنجا كه خروج از موضع طبيعى نباشد، ولادت معنا ندارد، در
حالى كه عرف مىگويد مادر او اين زن است. پس بدين ترتيب با اين مثال نيز اين
ديدگاه نقض مىشود.
احتمال
وجود دو مادر براى فرزند تلقيحى
در
اينجا اين احتمال نيز وجود دارد كه بگوييم اين فرزند دو مادر دارد. همان طور كه
شخص مىتواند با شير خوردن، مادرى رضاعى نيز داشته باشد، از روى تنقيح مناط، چه
بسا بتوان حكم كرد، اين جنينى كه نه ماه در شكم اين زن تغذيه كرده است و از او
متولّد شده است، فرزند او محسوب شود. البتّه مادر نسبى او همان صاحب تخمك است و
اين زن، مادر رضاعى او تلقّى خواهد شد. والحمد للّه ربّ
العالمين 24/ 11/ 84