سرزنش قرار نمى گيرد بلكه مورد تحسين و مزد خود را دريافت مى كند. هرگاه به او بگويند بايد بار ديگر اينجا را بسازى، آن را نوعى تعدّى تلقى مى كند. درست است نقشه مهندسى جنبه طريقى داشته و كارفرما به واقع نرسيده است اما امر او به اينكه كار را زير نظر مهندس انجام بده ملازم با اين است كه اگر خطائى رخ دهد كار مورد پذيرش من است و دستور مجدد احتياج به قراردد جديد دارد.

2. مثال ديگر: هرگاه مولا به زيردست خود امر كند كه طبق نظر داروسازى براى او شربتى درست كند و اتفاقاً داروساز در دادن مواد دارو اشتباه كند و شربت ناقص از كار بيرون بيايد دراين صورت سازنده شربت امر مولا را اطاعت كرده و اگراشتباهى رخ داده چون ارتباطى به او ندارد تجديد شربت احتياج به امر مجدد دارد.

حاصل كلام اين است در باب اجزاء خواه اشتباه از راوى خبر باشد كه در نتيجه مجتهد به واقع نمى رسد و يا اشتباه در استنباط مجتهد باشد در هر دو مورد، خدا امر كرده است كه مجتهد به رأى خود عمل كند، و عوام نيز از رأى او پيروى كنند. اين نوع امر از خدا، ملازم با اين است كه اگر خطائى رخ داد عمل مقلِّد مورد پذيرش است و مولا در رسيدن به مقاصد خود به همين حدّ اكتفا