علم به مخالفت قول اعلم مقدم است و در غير اين صورت به حكم اطلاقات مكلّف ميان آن دو مخيّر است.

مقصود از اعلم چيست؟

غالباً هر موقع كلمه اعلم گفته مى شود برخى مى انديشند كه مقصود فزونى علم فاضل بر مفضول است در حالى كه مقصود چيز ديگر است و آن قوت ملكه اجتهاد و خبرويت فاضل است يعنى به دقائق فقه احاطه بيشترى دارد و به اصطلاح در اجتهاد و استنباط مهارت بيشترى داشته باشد دربرخى از روايات به اين نوع از اعلميت اشاره شده است. امام (عليه السلام)مى فرمايد:

«اعرفوا منازل الناس أو منازل شيعيتنا أو منازل الرجال منّا على قدر رواياتهم عنّا»[1].

«منزلت مردم و همچنين موقعيت هاى شيعيان و كسان ما را از پايه رواياتى كه از ما نقل مى كنند بشناسيد».

امام (عليه السلام) در اين روايت منزلت را از آن كسى مى داند كه بيشترين روايات رااز امامان نقل كند زيرا كثرت روايت نشانه انس راوى با كلمات معصوم(عليه السلام) است بر خلاف كسى كه كمتر روايت نقل كند، كه حاكى است كه انس بيشترى با احاديث ندارد.